44 günlük müharibəyə son qoyan, Ordumuzun Zəfər yürüşünü yarıda saxlayan məlum 10 noyabr bəyanatından 6 aydan çox vaxt keçir. Bu yarım il həmin sənədin təsir gücünü qiymətləndirmək baxımından yetərincə böyük müddətdir.
Ortadakı gerçəklik budur ki, 10 noyabr bəyanatı ilə Ermənistanı məhv olmaqdan xilas edən Rusiya bu anlaşmanın icrasını yalnız öz qazancı çərçivəsində görür. Belə olmasaydı, o bəyanatda yer alan müddəalar addımbaşı pozulmaz, Azərbaycanın əsəbləri bu qədər cırmaqlanmazdı.
Amma bu, Rusiyadır. Son əsrlərdə heç bir qayda tanımayan, zombi təfəkkürü ilə vurub-dağıtmağa meyllənən, bununla özünü də yeyib-bitirdiyinin fərqində olmayan ölkədir. “Nəsimi” filmindən Şirvanşah İbrahimin məşhur ifadəsinə improvizə etsək, “Azərbaycan Rusiya ilə ordusuz döyüşmək” məcburiyyətindədir. Hələ ki…
Bununla belə, Rusiyanın Qarabağda əndazəni aşan özbaşınalığına səssiz də qalınmır. Sosial şəbəkələrin Azərbaycan seqmentində, o cümlədən, arabir rəsmi təbliğat ruporlarında da Kremlin bu aşırı sərbəstliyinə sərt təpkilər verilir. Hətta dövlət başçısı səviyyəsində buna açıq mətnlə etiraz bildirilir.
Lakin Rusiya Qarabağda möhkəmlənməyə və erməniləri təhrik etməyə hesablanmış addımlarından geri durmur. Bu azmış kimi, özünün və İrəvanın təbii müttəfiqi olan İranı da dövriyyəyə salıb.
İranın iritutumlu yük maşınlarının rusiyalı “sülhməramlılar”ın nəzarətində olan Laçın dəhlizindən keçərək Qarabağ ermənilərinə hərbi-mülki “sovqat” daşımalarını əks etdirən videoların sayı-hesabı itib. Tehran yaxasını hər nə qədər kənara çəkməyə çalışsa da, fars-molla rejimi Azərbaycanı zəiflətmək üçün əlini yenə özü ağırlıqda daşın altına qoyur. Bu da mövcud reallığın başqa bir üzüdür.
Azərbaycanın Ermənistanla sərhədlərini müəyyənləşdirmək və hüdudları dəqiq cızmağa yönəlik fəaliyyəti İrəvanda təşviş, Tehran, Paris və digər paytaxtlarda həyəcan yaradıb. Bakının “pozulmuş” sərhədləri bərpa etmək cəhdi həmin şəhərlərdə “ermənidən artıq ermənilik” sindromunu gücləndirib. Bu aqoniya isə sərhəddə hərbi fəallığı nəzərə çarpan dərəcədə artırıb.
Bir neçə gün əvvəl ermənilərin Qaragöl ətrafındakı azsaylı əsgərlərimizə hücumu cəmiyyətdə hiddət və məyusluq yaratmışdı. Ölkənin siyasi-hərbi rəhbərliyindən o həqarətə tutarlı cavab verilməsi tələb olunurdu. Daha sonra məlum oldu ki, ermənilərin xatırladılan azğınlığı əsla cəzasız buraxılmayıb.
Bu gecə Kəlbəcərdə Ordumuzun istifadəsində olan yolu minalamaq tapşırığı alan erməni terror-diversant qrupunun 6 üzvünün yaxalanması əsl gümrahlıq yaradıb. Bəli, millət hərbçi konkretliyi ilə qəti addımların, düşmənə sorğu-sualsız cəza kəsməyin tərəfdarıdır.
Çünki, həqiqətən, “ən yaxşı erməni ölü ermənidir”. Onun da hökmünü Azərbaycan əsgəri verir və verməlidir.