“Nəsibə xanım bu sənətə gəlməyimi istəmirdi. Çox qarşı durdu, hətta məndən incidi, küsdü ki, sözümə baxmırsan. İllər sonra ona sual verdim ki, ana, məndən utanmırsan?! Hamı məni tanıyır, hörmət edir, sevir! Dedi ki, “utanmıram, amma yenə də nigaranam səndən”. O bilirdi ki, sənət ağır yerdir. “Mən övladımın əziyyət çəkməsini istəmirəm” deyirdi. Nəsibə xanımın Nəsibə xanım olması üçün nə qədər illər lazım olub. Bir şəkil var, mən anamın həyatını ona bənzədirəm. Bəlkə də siz də internetdə görmüsünüz. İncə bir çiçək qalın bir asfaltı deşib çıxır. Nəsibə xanımın professional teatrı öz pulu ilə, zəhməti ilə yaratmış Cahangir Zeynalovun qızı olmasına rəğmən yenə də onun qabağını kəsirdilər”.