Yeni Çağ Media Qrupu
Bu gün bir çox məşhur tamaşalara səhnə həyatı bəxş edən tanınmış rejissor, Əməkdar incəsənət xadimi Bəhram Osmanovun doğum günüdür.
Özəl gününü teatrda məşq prosesində keçirən rejissor təəssüratını Yenicag.az-la bölüşüb.
– Məşq prosesində olmağınızdan belə anladım ki, doğum gününüzü adi günlərdən biri kimi qeyd edirsiz…
– Təmtərağı sevmirəm, heç vaxt da sevməmişəm. Axşam evdə ailə ilə birgə qeyd edəcəyik.
– Rəqəmlərin sizin üçün önəmi var? Yaş üstə yaş gəlməyi nəzərdə tuturam.
– Rəqəmlərin mənim üçün heç bir önəmi yoxdur. Heç nə yaşı gözləyirəm, nə də rəqəmləri hesablayıram. Həyatdır, gəlirik, yaşayırıq və bir gün bitir. Yaşadıqca ömür istər-istəməz azalır.
– Bəs yaş üstə gələn yaş sizdə nələri dəyişir?
– İstəyirəm, səhvim olmasın. Daha çox barışıq istəyirəm.
– Yəni?
– Məsələn, kimdənsə incikliyim varsa, nəyinsə xatirinə bağışlayıram, gedir.
– Asanlıqla bağışlayırsınız?
– İllər keçəndən sonra görürsən, incikliyin əhəmiyyəti yox imiş. Ona görə, bəli, asanlıqla bağışlayıram. Onsuz da itirdiklərimi itirmişəm və indən sonra heç nə itirmək istəmirəm.
– Şah əsərinizi yaratmısınız?
– Ugurlu tamaşalarım olub, amma dediyiniz o şah əsəri hələ yaratmamışam. Şah əsəri yaratdın, gərək işləməyəsən, çəkiləsən kənara. Bizim sənətimizdə də o yoxdur. Tam şah əsər yoxdur. Mənim nəzərimdə belədir. Kimdənsə sonra bu kiminsə şaha əsəridir, şah romanıdır, amma o qurtardısa, artıq hər şey bitir. Artıq yaşamağa, işləməyə maraq olmur. Bu mənada deyirəm. Mən uğurun özünə belə, xüsusi baxmıram. Yəni işdir də, oldu.
– Bəs uğursuzluğa yanaşmanız necə olub?
– Ugursuzluğu da o qədər dərd etmirəm artıq. Çünki yaşlanmışam və təcrübəm artıb. Yəni oldu, oldu. Heç kəs yaxasını uğurdan da qurtara bilmir, uğursuzluqdan da. Hamı kimi uğur istəyirsən, amma əvvəl uğursuz ol.
Cəvahir
www.yenicag.az