Bizim üçün cənazə namazı qılmağa başladı”

Türkiyədə baş verən dəhşətli mədən faciəsindən yaralı olaraq xilas olan 24 yaşlı Ərdal Bıçaq o gündən evdən çıxmır.  

150 mədənçi dostuyla mədəndə qalan Bıçaq təxminən iki ildir mədənçiliklə məşğul olduğunu deyərək, bunları danışıb: “Mayın 13-də gündüz növbəsində işləyirdim. İşimiz bitəndən sonra mədəndən çıxmağa başladıq. Çıxış qapısına 2 kilometr qalmışdı. Böyük partlayış səsi eşitdik. Mədən silkələndi. İçəriyə qaz dolmağa başladı. Briqadirlərimiz göstəriş verdi ki, geri çəkilək. Biz də “mexanika otağı” deyilən hissəyə getməyə çalışdıq. Yolumuzun üstündə dəmirlər vardı. Dəmirlərin üstündən tullananda ayağım burxuldu. Həmin yerə çatdıq. Təmiz hava vardı. Ancaq 1 saat sonra oraya da qaz dolmağa başlayanda bizə iki il əvvəl verilən köhnə maskalar verildi. Maskanı taxdıq, amma o da yarım saat sonra təsirini itirdi”.  

Ustabaşı azan oxudu  

“Bir-birimizin qoluna girərək zəncir əmələ gətirdik. Mədəndən çıxmaq istəyirdik. Maska bizə ağırlıq edirdi. Çıxarıb atdıq. Təxminən 500 metr getdik. Çox qaz vardı, şüurumuzu itirirdik. Yatmamaq üçün müqavimət göstərirdik. Gedəndə tunelin içində sağda-solda yatan və şüurunu itirən yüzlərlə dostumuzu gördüm. Heç nə eləyə bilmirdik. Bir yerdən sonra artıq yeriyə bilmirdik. Elə o vaxt baş ustamızın azan oxuduğunu eşitdik. Azanı oxuyandan sonra usta bizim üçün cənazə namazı qılmağa başladı”.  

Bir də heç vaxt girmərəm  

“Təhlükəsizlik üzrə briqadirimin əmri ilə baş ustanı özünə gətirmək üçün şillələdim. Şüurunu itirmişdi. Hərə bir tərəfə getdi. Mədənin ağzına tərəf gedəndə mən də şüurumu itirdim. Gözümü açanda xəstəxanadaydım. Ayağımda bandaj vardı. Demə, mədəndə tullananda ayağım çıxıbmış. Orada ölümü gördüm. İki il əvvəl işə başlayanda şirkətdə mənə 3 günlük təlim keçmişdilər. Bundan sonra bir də heç vaxt şaxtaya girmərəm”.